SOWA OPAC : Oleska Biblioteka Publiczna

6 wyników

Książka

W koszyku

oceń

Michel Houellebecq : biografia / Denis Demonpion ; z jęz. fr. przeł. Magdalena Kowalska i Anastazja Dwulit. - Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 2009. - 314, [1] s., [16] s. tabl. : il. (w tym kolor.) ; 23 cm.

(Oto Człowiek)

Autor

Demonpion Denis. Kowalska Magdalena. Dwulit Anastazja (1970- ).

Temat

Houellebecq, Michel (1958- ) Pisarze francuscy

Gatunek

Biografia

Dziedzina i ujęcie

Historia

Tyt. oryg.: Houellebecq non autorisé : enquete sur un phénomene, 2005.

Denis Demonpion prześledził koleje życia pisarza. Dotarł do osób znających go w młodości i w latach poprzedzających sławę. Poznał także istotne dokumenty dotyczące przeszłości Houellebecqa. Napisał dociekliwą i szczegółową biografię, w której pokazał, jak kształtowała się jego osobowość i w jakim stopniu osobowość ta jest wykreowana. Stwierdził m.in., że zmiana nazwiska z Thomas na Houellebecq i zatajenie prawdziwej daty urodzenia były częścią tworzenia legendy pisarza. (Z okł.).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Sodoma : hipokryzja i władza w Watykanie / Frédéric Martel ; przełożyły: Anastazja Dwulit, Elżbieta Derlekowska, Jagna Wisz. - Warszawa : Agora, 2019. - 714, [6] stron ; 21 cm.

Autor

Martel Frédéric (1967- ). Dwulit Anastazja (1970- ). Derelkowska Elżbieta. Wisz Jagna.

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Temat

Kościół katolicki Duchowieństwo katolickie Dyskryminacja ze względu na orientację seksualną Homoseksualizm Molestowanie seksualne Życie seksualne

Gatunek

Reportaż interwencyjny

Dziedzina i ujęcie

Religia i duchowość Socjologia i społeczeństwo

Kilkudziesięciu kardynałów oraz setki biskupów i księży zgodziło się rozmawiać z francuskim socjologiem i pisarzem Fredericem Martelem. Wśród nich znaleźli się zdeklarowani homoseksualiści, którzy odsłonili przed nim świat wielkiej szafy, w której ukrywają się księża geje, i dzięki którym poznał pilnie strzeżone tajemnice Watykanu. „Sodoma” to opowieść o konsekwencjach ukrywania własnej orientacji. O podwójnym życiu Kościoła. O hipokryzji, która stoi za najważniejszymi decyzjami kościelnych hierarchów i wpływa na funkcjonowanie całego Kościoła. Zdaniem Martela to homoseksualizm kleru jest kluczem, który pozwala najlepiej zrozumieć pontyfikaty Jana Pawła II, Benedykta XVI i być może Pawła VI oraz papieża Franciszka. Bowiem to właśnie w Kościele istnieje największa społeczność homoseksualistów na świecie. Dlaczego homoseksualni duchowni są największymi homofobami? Dlaczego ukrywają seksualnych przestępców w koloratkach? Dlaczego zawsze zależało im i zależy nadal na zachowaniu w Kościele konserwatywnego status quo? Za co tak nienawidzą papieża Franciszka? Na te i wiele innych pytań Martel szuka odpowiedzi w książce, która jest efektem czteroletniego śledztwa w trzydziestu krajach. (Z okładki).

aktualnie wypożyczona

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 2M, 2 (2 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Przeciwko Sainte-Beuve'owi / Marcel Proust ; tł. Anastazja Dwulit ; [red. Anna Zofia Jaksender, Kajetan Maria Jaksender]. - Kraków : Eperons-Ostrogi, 2015. - 495, [3] s. ; 20 cm.

(Biblioteka Francuska)

Autor

Proust Marcel (1871-1922). Dwulit Anastazja (1970- ). Jaksender Anna. Jaksender Kajetan Maria.

Temat

Sainte-Beuve, Charles Augustin (1804-1869) Proust, Marcel (1871-1922). Szkice literackie francuskie Literatura francuska

Tyt. oryg.: Contre Sainte-Beuve.

Szkic krytyczny będący polemiką z francuskim krytykiem literackim Charlesem Augustinem Sainte-Beuve'em. Polemika dotyczyła tego, czy interpretacja utworu literackiego powinna się odnosić do biografii autora. Proust postanowił wyrazić swoje poglądy w formie rozmów z matką. Zarysowuje więc postać matki, swoje dzieciństwo i młodość. Po kilku miesiącach pisarz pracy porzucił pisanie polemiki i na podstawie rozpoczętych wątków rozpoczął pisać powieść "W poszukiwaniu straconego czasu".

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-4 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Sprawa Lemoine'a : pastisze / Marcel Proust ; tłumaczenie i wstęp Anastazja Dwulit ; redakcja Piotr Skalski. - Kraków : Eperons-Ostrogi, 2020. - 136, [4] strony : 20 cm.

(Biblioteka Francuska / pod redakcją Kajetana Marii Jaksendera)

Autor

Proust Marcel (1871-1922) Dwulit Anastazja (1970- ) Jaksender Kajetan Maria Skalski Piotr

Forma i typ

Książki Proza

Temat

Balzac, Honoré de (1799-1850) Bernstein, Henry (1876-1953) Faguet, Émile (1847-1916) Flaubert, Gustave (1821-1880) Goncourt, Edmond de (1822-1896). Goncourt, Jules de (1830-1870). Lemoine, Henri Michelet, Jules (1798-1874) Renan, Ernest (1823-1892) Saint-Simon, Louis de Rouvroy de (książę ; 1675-1755) Sainte-Beuve, Charles Augustin (1804-1869) Diament Fałszerstwo Francja

Gatunek

Opowiadania i nowele Pastisz

Jest to zbiór nigdy niepublikowanych w języku polskim „pastiszy” młodego Prousta, który uczył się pisania, naśladując swoich „ukochanych, najdroższych pisarzy” – Balzaca, Flauberta, Micheleta, Saint-Simona, Goncourtów etc. Tłumaczka, Anastazja Dwulit, aby przełożyć książkę zgodnie z założeniem Prousta, poświęciła jej dwa lata – chcąc oddać proustowski styl, który polegał na naśladowaniu stylów innych pisarzy. Przy czym starała się zachować odrębność każdego opowiadania, każdego „idiomu” literackiego. Oto przyjmując za nić przewodnią historię oszusta, który w pierwszych latach dwudziestego stulecia zarobił fortunę głosząc, że znalazł sposób na produkcję diamentów, Proust oddaje się błyskotliwej zabawie, imitując (podrabiając?) style ukochanych francuskich pisarzy. Pisze własne pastisze, naśladując styl każdego z poszczególnych pisarzy. Bawiąc się, pokazuje zarazem, jak może wyglądać prawdziwie artystyczna forma literackiej krytyki – i wypracowuje zupełnie nowy styl dzieła literackiego. (Nota wydawcy).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Tajemniczy korespondent i inne teksty / Marcel Proust ; przełożyła i wstępem opatrzyła Anastazja Dwulit. - Kraków : Eperons-Ostrogi, 2020. - 136, [14] stron : faksymilia, portret ; 20 cm.

(Biblioteka Francuska / pod redakcją Kajetana Marii Jaksendera)

Autor

Proust Marcel (1871-1922) Dwulit Anastazja (1970- )

Forma i typ

Książki Proza Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura francuska

Temat

Proust, Marcel (1871-1922) Homoseksualizm Pamięć autobiograficzna

Gatunek

Opowiadania i nowele autobiograficzne Pamiętniki i wspomnienia Opracowanie

Dziedzina i ujęcie

Literaturoznawstwo

Tytuł oryginalu: Mystérieux correspondant et autres nouvelles inédites.

Sięgając do szuflady młodego Prousta, otrzymujemy niepowtarzalny wgląd w osobowość wielkiego twórcy. O istnieniu tych krótkich tekstów mało kto wiedział. Napisane przez Prousta w ostatnim dziesięcioleciu XIX stulecia, przeleżały w archiwach aż do 2019 roku, kiedy po raz pierwszy mogli je poznać czytelnicy francuscy. Te częstokroć niedokończone, niedopracowane opowiadania są wciąż tworem początkującego pisarza. Proust jednak – dlatego właśnie, że pisze w sekrecie, a teksty zostawia w szufladzie – pozwala w nich sobie na coś, czego nie powtórzy nigdy w swych publicznych dziełach: o relacji homoseksualnej, zamiast opisywać ją zdystansowanym okiem zewnętrznego, przypadkowego obserwatora, pisze wprost, umieszczając ją w pełnym świetle dnia. (Nota wydawcy).

Nie widzę już zbyt wyraźnie jego twarzy, lecz był bardzo wysoki, raczej szczupły, zaś w oczach i ustach miał coś rozkosznie delikatnego i miłego. Rzucił na mnie jakiś tajemniczy urok, zacząłem więc baczyć na własne słowa i gesty i, starając się mu spodobać, mówiłem rzeczy, które miały zachwycać, pełne subtelnych znaczeń, świadczące o mojej dobroci lub dumie. (...) Czułem, że mnie słucha, podnosił na nas cudowne łagodne oczy, lecz gdy ja zerkałem na niego, spuszczał wzrok na gazetę. Namiętnie pragnąc (dlaczego?), żeby znów na mnie spojrzał, włożyłem monokl i udawałem, że rozglądam się dookoła, unikając tylko patrzenia w jego stronę. Robiło się coraz później, powinienem był już wracać. Nie dało się zresztą przedłużać spotkania w nieskończoność. Pożegnałem mojego dawnego ordynansa serdecznie, lecz rozmyślnie z pewną rezerwą. A potem spojrzałem przez sekundę na sierżanta siedzącego na swoim słupku, spojrzałem w jego cudowne, łagodne, wzniesione ku mnie oczy, pozdrowiłem go zdjęciem kapelusza i skinieniem głowy, lekko się przy tym uśmiechając. (Fragment).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Żale, marzenia błękitu / Marcel Proust ; tłumaczenie i wstęp Anna Zofia Jaksender ; redakcja Anastazja Dwulit. - Wydanie pierwsze. - Kraków : Eperons-Ostrogi, 2019. - 129, [3] strony : ilustracje, portrety ; 22 cm.

(Biblioteka Francuska)

Autor

Proust Marcel (1871-1922) Jaksender Anna Dwulit Anastazja (1970- )

Forma i typ

Książki Proza Poezja

Przynależność kulturowa

Literatura francuska

Gatunek

Opowiadania i nowele Poemat prozą

Tytuł oryginału: "Les regrets, reveries couleur du temps".

Podobnie jak "Fragmenty komedii włoskiej" jedenaście z trzydziestu poematów prozą zebranych pod tytułem "Żale, marzenia błękitu" publikowano w różnych przeglądach literackich w latach 1892-1893. Opowiadania zostały zebrane pod ogólnym tytułem "Fragmenty o Muzyce, Smutku i Morzu" ("Fragments sur la Musique, la Tristesse et la Mer)", Proust zaś dedykował je „Panu Darlu, Profesorowi Psychologii i Moralności, w École normale de Sevres”. W francuskim tytule "Les regrets, reveries couleur du temps" zwraca uwagę wyrażenie „couleur du temps”, które ma według autora dwa znaczenia: z jednej strony określa błękit w języku poetyckim, z drugiej zaś jest synonimem okoliczności - „okoliczności przyrody”, rozumianej przez Prousta w sposób poetycki. Tekst Tuiliery ukazał się po raz pierwszy pod tytułem "Reveries couleur du temps: Tuileries" w „Le Gaulois” 12 czerwca 1896 roku, w tym samym zatem dniu, w którym wydano "Rozkosze i dni" - zbiór młodzieńczych opowiadań, dramoletek, poematów prozą, etiud i innych form literackich, w tym wierszy. (Ze wstępu)

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)