SOWA OPAC : Oleska Biblioteka Publiczna

82059

Książka

W koszyku

oceń

Strona Guermantów / Marcel Proust ; przełożył i posłowiem opatrzył Jacek Giszczak. - Wydanie I. - Łódź : Officyna, 2021. - 637 stron ; 22 cm.

(W poszukiwaniu utraconego czasu / Marcel Proust ; 3)

Autor

Proust Marcel (1871-1922) Giszczak Jacek (1956- ) Proust Marcel (1871-1922). W poszukiwaniu utraconego czasu ;

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura francuska

Temat

Arystokracja Mieszczaństwo Pamięć autobiograficzna Tożsamość osobista Francja

Gatunek

Powieść

Czasami skryta w głębi swego imienia wróżka przekształca się w naszej zmiennej, karmiącej ją wyobraźni; tak 13 właśnie atmosfera, w jakiej istniała we mnie pani de Guermantes, będąc przez lata tylko odbiciem szkiełka latarni magicznej i kościelnego witraża, zaczynała wygaszać swe kolory, kiedy całkiem inne marzenia przesyciły ją pienistą wilgocią potoków. Lecz wróżka ginie w oczach, gdy się zbliżamy do rzeczywistej osoby, której odpowiada jej imię; wówczas bowiem to imię zaczyna odbijać osobę i nie ma w niej nic z wróżki; wróżka może się odrodzić, kiedy oddalimy się od osoby; ale jeśli pozostajemy w pobliżu, wróżka definitywnie umiera, a razem z nią imię, tak jak ów ród de Lusignan, mający wygasnąć w dniu, gdy zniknęłaby wróżka Meluzyna. (Fragment).

Tłumaczyć język Prousta znaczy zachować zdania w kształcie, w jakim zostały zamknięte, aby ich bukiet nie zwietrzał. Te konstrukcje przywodzą na myśl impresjonistyczne obrazy i działają w równie zaskakujący sposób. Kiedy w Muzeum d’Orsay spojrzymy z bliska na Huśtawkę Auguste’a Renoira, ujrzymy tylko grę barwnych plam. Szybkie uderzenia pędzla, który zdaje się mieszać farby bezpośrednio na płótnie, zamiast na palecie – żadnych konturów, tylko sąsiadujące z sobą odcienie kobaltu, błękitu pruskiego, żółci, szmaragdowej i oliwkowej zieleni. Patrząc z bliska, podziwiamy dzieło sztuki bezkształtnej, art informel. Dopiero z dystansu widać, że niebieskawe fiolety z lewej to pień drzewa, a zgaszone zielenie i żółcie to cienie na białej kobiecej sukni z kokardami, które malarz zaznaczył niedbale rozbieloną ultramaryną. Podobnie zdania Prousta sprawiają, podczas pierwszego czytania, wrażenie abstrakcyjnych konstrukcji. Urzekają oryginalną muzyką, ale ich sens nam umyka i staje się z wolna jaśniejszy przy ponownej lekturze. To naturalne i z całą pewnością celowe – zdania autora cyklu "W poszukiwaniu utraconego czasu" są do wielokrotnego czytania. W jednym z esejów zbioru Przeciwko Sainte-Beuve’owi Marcel Proust zaznacza: „Piękne książki są napisane jak gdyby w obcym języku”. (Jacek Giszczak - z okładki).

zob. w.bibliotece.pl

Pliki multimedialne:

Status dostępności:

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Tytuł oryginału: À la recherche du temps perdu. Le côté de Guermantes, 1922.