SOWA OPAC : Oleska Biblioteka Publiczna

11 wyników

Książka

W koszyku

oceń

Małe rączki / Andrés Barba ; przełożyła Katarzyna Okrasko ; [ilustracje Marta Konarzewska ; posłowie Ewa Modzelewska-Kossowska]. - Warszawa : Filtry, copyright 2021. - 140, [4] strony : ilustracje ; 22 cm.

Autor

Barba Andrés (1975- ) Okrasko Katarzyna Konarzewska Marta (1977- ) Modzelewska-Kossowska Ewa

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura hiszpańska

Temat

Dziewczęta Dom dziecka Sieroty Śmierć rodzica Tożsamość osobista Trauma

Gatunek

Powieść psychologiczna

Tytuł oryginału: Las manos pequeñas, 2008.

"Małe rączki" opowiadają historię dziewczynki, która po nagłej śmierci rodziców trafia do domu dziecka. Barba z jednej strony penetruje doświadczenie dziecięcej traumy, z drugiej opisuje, jak w zderzeniu z osobą, która wie, czym jest utrata i ma wspomnienia z innego świata, puste i ułomne zaczynają czuć się dzieci, dla jakich do tej pory sierociniec był wszystkim. Przybycie Mariny oznacza utratę pierwotnego raju. Porównanie z kimś tak innym niszczy symbiotyczną jedność grupy. „Pierwszy raz niektóre poczuły się grube albo brzydkie, poczuły, że są ciałem i tego ciała nie da się zmienić. Tak jak pojawiała się ona, pojawiałyśmy się my; te dłonie, te nogi, teraz wiedziałyśmy, że takie jesteśmy i nie sposób od tego uciec”. Ceną za poczucie odrębności jest cierpienie. Marina jawi się niczym przybyszka z kosmosu. Zadomowione w sierocińcu dziewczynki podziwiają ją i się jej boją. Pożądają ją i jej nienawidzą. Ona sama podejmuje rozpaczliwe próby, by na powrót zejść na ziemię. Barba w sobie tylko znany sposób – obrazem, metaforą, rytmem zdań – opisuje sprzeczne uczucia i skomplikowane myśli, jakie są udziałem dzieci, które nie potrafią jeszcze ich werbalizować. Ma, jak pisze w posłowiu do polskiego wydania Ewa Modzelewska–Kossowska, „wyjątkową zdolność obdarzenia nieświadomości językiem”. A jednocześnie daje nam przeszywająco odczuć rzeczywistość pozajęzykową. W Małych rączkach pokazuje, jak milczkiem niepohamowana zachłanność na życie przepoczwarza się w mordercze impulsy. (Nota wydawcy).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Adżami : opowieści z Jafy / Yossi Granovski ; z hebrajskiego przełożył Roman Vater. - Wydanie I. - Warszawa : Filtry, 2023. - 222, [2] strony ; 21 cm.

Autor

Granovski Yossi (1952- ) Vater Roman

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura hebrajska Literatura izraelska Literatura żydowska

Temat

Konflikt palestyńsko-izraelski Palestyńczycy Życie codzienne Żydzi Jafa (Tel Awiw-Jafa ; część miasta)

Gatunek

Opowiadania i nowele

Tytuł oryginału: Adżami : sipurium mi Jafo, 2023.

Zawiera: Szepnął mu do ucha... ; Ahmed i fryzjer ; Ahmed i Susu ; Ahmed i minister ; Opowieść Nasifa ; Opowieść Ibrahima.

Posłowie: Ku dekolonizacji literatury izraelskiej? / Roman Vater.

Adżami to dzielnica będąca symbolem izraelskiej kolonizacji Jafy. W 1948 roku wojsko Izraela zgromadziło w niej nielicznych Palestyńczyków, którym nie udało się z Jafy uciec. Dzielnicę otoczono drutem kolczastym i można było z niej wyjść jedynie za przepustką; powszechnie nazywano ją „gettem”. To tu toczy się akcja części opowiadań Granovskiego, w których pomimo murów wznoszonych przez państwo ludzie łączą się we wspólnoty i potrafią pokochać niezależnie od narzucanych im tożsamości.

Granovski dekonstruuje zarówno izraelską, jak arabską mitologię wojny oraz przyznaje, że przeszedł ideologiczną przemianę: od wychowanego w duchu syjonizmu weterana armii, który rozpędzał nacjonalistyczne demonstracje Arabów w Jafie, do człowieka dostrzegającego w Arabach sąsiadów. Jak pisze w posłowiu do książki tłumacz Roman Vater: „Dzięki własnej przemianie Granovskiemu udało się zobaczyć Jafę oczyma swoich bohaterów i wejść na niedostępny wcześniej dla pisarzy hebrajskojęzycznych poziom empatii. (…) Granovski, choć przemawia w gruncie rzeczy z uprzywilejowanej pozycji uczestnika państwowotwórczego projektu pod nazwą »Izrael«, wskazuje kierunek możliwej dekolonizacji dzisiejszej literatury hebrajskiej. I jest w tej dziedzinie pionierem”. (Z noty wydawcy).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Autor

Le Tellier Herve (1957- ) Geppert Beata Bieńczyk Marek (1956- )

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura francuska

Temat

Rzeczywistość alternatywna Samoloty pasażerskie Sobowtór Francja Stany Zjednoczone (USA)

Gatunek

Powieść

Tytuł oryginału: L'anomalie, 2020.

Anomalia buduje wielki umowny świat: mamy tu kilka powieści w jednej, zabawę z gatunkami filmowymi i literackimi, puszczanie oka do netfliksowych seriali, a zarazem wyrafinowaną konstrukcję, w której piętrzą się intertekstualne poziomy. Hervé Le Tellier flirtuje z thrillerem i science fiction, elementy psychologicznej powieści obyczajowej godzi z surrealnymi, powieść szpiegowską przeplata z prawniczą.

Na skutek niezrozumiałej anomalii ten sam samolot rejsu Paryż–Nowy Jork, z tymi samymi pasażerami na pokładzie, ląduje w miejscu docelowym dwa razy: raz w marcu, a raz w czerwcu. Trzy miesiące to mało i dużo zarazem. Ktoś popełnia samobójstwo, ktoś umiera na raka, ktoś zachodzi w ciążę, ktoś się rozstaje, ktoś zrobił nieoczekiwaną karierę… Autor zmusza nas do podjęcia myślowego ćwiczenia i zadania sobie kilku zasadniczych pytań. Jak by zareagowały religia, rządy, społeczeństwo, nauka, gdyby obywatele różnych krajów nagle się zduplikowali? Co by się wydarzyło, gdybyśmy się spotkali z samymi sobą, starszymi o trzy miesiące? Co gdyby jedno dziecko miało nagle dwie matki? Co gdyby dwie kobiety kochały tego samego mężczyznę? Co gdyby zjawił się przed nami dopiero co zmarły brat, przyjaciel, mąż? O co byśmy z drugim i drugą sobą walczyli? Z czego bylibyśmy gotowi zrezygnować? Bylibyśmy dla siebie przyjaźni czy może czulibyśmy nienawiść? Seryjny morderca, nigeryjski gej, starzejący się, zakochany w dużo młodszej kobiecie architekt, córka weterana wojennego, czarnoskóra prawniczka, która przekroczyła ograniczenia klasowe, czy niedoceniony pisarz, a zarazem autor powieści Anomalia – każdy z nich będzie miał inną odpowiedź. (Nota wydawcy).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Ciemniejący wiek : o niszczeniu świata klasycznego przez chrześcijan / Catherine Nixey ; przełożył Jakub Jedliński. - Wydanie I. - Warszawa : Filtry, 2023. - 415, [1] strona : ilustracje ; 21 cm.

Autor

Nixey Catherine (1980- ) Jedliński Jakub (1977- ) Obirek Stanisław (1956- )

Forma i typ

Książki Publikacje popularnonaukowe

Temat

Chrześcijaństwo Kościół wczesnochrześcijański Kultura klasyczna Religia starożytnego Rzymu Religia starożytnej Grecji Bizancjum (państwo dawne) Starożytny Rzym

Gatunek

Opracowanie

Dziedzina i ujęcie

Historia Religia i duchowość

Tytuł oryginału: The darkening age : the Christian destruction of the classical world, 2017.

Bibliografia na stronach 359-407. Indeks.

Posłowie: Ciemna strona chrześcijaństwa / Stanisław Obirek.

"Książkę tę poświęciłam zniszczeniom antycznego świata, jakich dopuścili się chrześcijanie. Nie tylko oni ponoszą odpowiedzialność – do zaniku kultury klasycznej przyczyniły się też pożary, powodzie, najazdy i upływ czasu – ja skupiłam się jednak przede wszystkim na atakach wyznawców Chrystusa. Nie oznacza to, że Kościół nie chronił spuścizny antyku. Chronił. Lecz opowieść o tym, co dobrego chrześcijaństwo zrobiło dla zachowania dorobku starożytnych, jest powszechnie znana: w bibliotekach i księgarniach nie brakuje publikacji na ten temat. Losy i cierpienia tych, których chrześcijaństwo pokonało, zostały jednak przemilczane” – pisze na pierwszych stronach Ciemniejącego wieku Catherine Nixey. Nowatorskość jej ujęcia doceniono – Ciemniejący wiek został uznany za jedną z najważniejszych książek roku 2018 przez „The New York Times”, „The Spectator”, „The Observer” oraz BBC History. Tytuł wyróżniono też nagrodami: Jerwood, przyznawaną przez Królewskie Towarzystwo Literatury, oraz Nagrodę Morrisa D. Forkoscha amerykańskiej Rady na rzecz Świeckiego Humanizmu. Książka bardzo szybko stała się międzynarodowym bestsellerem, wywołując niemały ferment w środowisku akademickim. (Nota wydawcy).

aktualnie wypożyczona

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 2 (1 egz.)

Długość kolejki oczekujących: 1.

Książka

W koszyku

oceń

Całkiem zwyczajny kraj : historia Polski bez martyrologii / Brian Porter-Szűcs ; przełożyli Anna Dzierzgowska i Jan Dzierzgowski. - Wydanie drugie. - Warszawa : Filtry, copyright 2021. - 605, [3] strony : mapy, wykresy ; 24 cm.

Autor

Porter-Szűcs Brian (1963- ) Dzierzgowska Anna Dzierzgowski Jan

Forma i typ

Książki Publikacje popularnonaukowe

Temat

Naród Stereotyp narodowy Tożsamość narodowa Polska

Gatunek

Opracowanie

Dziedzina i ujęcie

Etnologia i antropologia kulturowa Historia Polityka, politologia, administracja publiczna

Tytuł oryginału: Poland in the modern world : beyond martyrdom, 2014.

Bibliografie przy rozdziałach. Indeks.

„Za każdym politykiem, za każdym ekspertem wypowiadającym się na temat społeczeństwa powinien stać historyk trzymający transparent: ‘To bardziej skomplikowane, niż ci się wydaje!’” - pisze Brian Porter-Szűcs w konkluzji Całkiem zwyczajnego kraju. Amerykański profesor, jak każdy historyk, ma swoje jasno określone poglądy, jednak pisze z miejsca, w którym historia nie jest wykorzystywana do reprezentowania interesów jednej grupy; jego opowieść uwzględnia punkt widzenia wszystkich warstw społecznych - zarówno elit, jak tych, którzy są i byli przez te elity wykluczani, choć to głównie tym ostatnim - chłopom, robotnikom i mniejszościom etnicznym - oddaje głos. (Nota wydawcy).

Książka Portera-Szűcsa obejmuje okres od 1795 roku, a więc ostatniego rozbioru Rzeczypospolitej szlacheckiej, do dzisiejszych rządów PiS. Osią rozważań tego historycznego eseju jest kształtowanie się w Polsce świadomości narodowej oraz idei państwa. Jego niezwykłą zaletą – „czuła narracja”, która zdaje sprawę z wielości perspektyw, nie poddając ich ideologicznej ocenie. Ze zrozumieniem traktowane są tu obie strony obecnego sporu, jaki toczy się w Polsce, które autor określa mianem merytokratów i wspólnotowców. Autor polemizuje jednak z wyobrażeniami, jakimi karmią się ci ostatni. Naród nie jest u niego metafizyczną kategorią, duchem, który tchnął w lud tej ziemi wraz z przyjęciem chrztu przez Mieszka I, lecz „narzędziem językowym, jakim ludzie się posługują, by nadać światu znaczenie”. Tak rozumiana polska tożsamość zaczęła się kształtować dopiero po rozbiorach w środowisku zróżnicowanym klasowo, etnicznie i religijnie. Jak pisze Porter-Szűcs: „W pierwszych dziesięcioleciach tworzenia narodu polskiego pomysł, że Polak musi być rzymskim katolikiem mówiącym po polsku, brzmiałby co najmniej dziwacznie”. Opowieść amerykańskiego historyka zrywa romantyczne dekoracje i wystrzega się dramatyzacji, twardo stąpając po ziemi. Zamiast mitów, woli statystyki, które dobrze uzmysławiają proporcje. (Nota wydawcy).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 943.8 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Bella, ciao / Piotr Siemion. - Wydanie I. - Warszawa : Filtry, 2022. - 279, [8] stron ; 21 cm.

Autor

Siemion Piotr (1961- )

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Partyzanci Wojna Polska

Gatunek

Powieść

"Bella, ciao" to powieść – można rzec – prorocza; dzieje się bowiem pod koniec wojny (drugiej? trzeciej? każdej?), na gruzach zrujnowanego świata, w chwili gdy wycofują się armie, zdemobilizowani żołnierze gwałcą i rabują, dzieci chowają się w lesie, ludzie z głodu żywią się ludzkim mięsem, uchodźcy i maruderzy próbują odnaleźć sens wśród szerzącego się chaosu. Głównym bohaterem tej obrazoburczej, garściami czerpiącej z tekstów literackich, ale też popkultury i scen filmowych opowieści jest samozwańczy pułkownik Szest, który zawiera swoisty pakt z diabłem, by ocalić nadmorskie miasteczko i uwięzionych tam ludzi. Staje na czele bojówki uformowanej z okaleczonych wewnętrznie żołdaków, nadając ich życiu kształt i cel, choć misja, jaką im wyznacza, na koniec okazuje się jednym wielkim kłamstwem. Osobiste wybory i tragedie, namiętność wybuchająca niespodzianie z pogorzeliska uczuć, wola życia ścierająca się z pragnieniem śmierci – wszystko to rozgrywa się na tle dobrze nam znanej wojny polsko-polskiej, walki chamstwa i jaśniepaństwa, gdy rozpadają się idee pięknej Polski i cywilizowanej Europy. W podzielonej, wrogiej „obcym”, rządzonej resentymentem ojczyźnie zdaje się nie być dla naszych bohaterów przyszłości. Ale czy odnajdą ją za morzem – w kraju, gdzie „dzieci nie będą musiały nosić broni. Nie będą się kłaniać bałwanom. Będą sobie piły mleko, obrazki będą kolorować w szkole. Nie zaznają w życiu matni”? W piekielnej scenerii, jaką filmowo odmalowuje Siemion, pojawia się nikła nadzieja, którą niosą kobiety: niemiecka branka, polska morderczyni i porzucone w lesie dziecko łączą się w rodzinę, dla której z ruin dawnego świata warto odzyskać jedno: miłość. (Nota wydawcy).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Autor

Uzdański Grzegorz (1979- )

Forma i typ

Książki Poezja

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Mickiewicz, Adam (1798-1855) Humor Pisarze Powroty zmarłych Relacje międzyludzkie Romantyzm Wampir (stworzenie fantastyczne) Warszawa (woj. mazowieckie)

Gatunek

Pastisz Poemat dygresyjny Satyra

Wypiór to historia o parze znerwicowanych, wielkomiejskich trzydziestolatków, którym sypie się związek. Opowiedziana z humorem i epickim realizmem, jest zarazem opowieścią niesamowitą, gdyż jedną z głównych ról gra tu przeistoczony w wampira Adam Mickiewicz.

Tekst jest napisany klasycznym dla literackiej polszczyzny trzynastozgłoskowcem, uwodzi melodią i rytmem języka, ale autor nie napawa się swoim brzuchomówczym kunsztem bez uzasadnienia. Bo czy niedole i atrakcje, które czekają na użytkowników tindera da się opowiedzieć mickiewiczowską frazą? Czy prekariacki los Mickiewicza, który jako wampir nie bardzo może przebierać w ofertach pracy, zapisany wersami jak z Pana Tadeusza, może być przejmujący? Albo czy opis kryzysu bliskości w hipsterskim związku podda się dziś tyle już razy wypróbowanej melodii ze średniówką? Uzdański potrafi sprawić, że romantyczna fraza ożywa, zaczyna się skrzyć, bawić, zachwycać. Potrafi o wiele więcej, bo Wypiór to nie tylko pokaz językowego kunsztu autora, nie tylko niezwykle aktualna powieść obyczajowa, ale również próba zmierzenia się ze schedą romantyzmu. Uzdański zaprzęga jedną z najbardziej tradycyjnych dykcji polszczyzny do pracy na rzecz współczesności, tak jakby wierzył, że upiór Adama Mickiewicza wydobyty wreszcie z szafy i wyprowadzony na ulice dzisiejszej Warszawy na dobre przestanie tu straszyć. Ten artystyczny dialog z intelektualną spuścizną Marii Janion prowadzony jest w duchu najlepszej tradycji kabaretu literackiego. (Nota wydawcy).

Wypiór to książka urzekająco błyskotliwa i zabawna, ale stylistyczne fajerwerki Uzdańskiego pozostawiają po sobie pytania, a nie tylko mgiełkę zachwytu. Z jakich mitów jesteśmy zbudowani? Jak odbijają się one w codziennym języku? I przede wszystkim – co zrobić z widmowym dziedzictwem romantyzmu, które cały czas wypada z pozornie zatrzaśniętej przez racjonalizm szafy? (Olga Wróbel, Kurzojady - z okładki).

Autor Wypiora nie tylko sam przyznaje się do romantycznego dziedzictwa, ale i nas, czytelników, ośmiela do rozpoznania, że romantyzm tkwi w nas głęboko, że kochamy jego kody. Ostatnimi laty tak bardzo zawłaszczane politycznie, męczone na usługach propagandy, coraz mocniej obecne na liście lektur szkolnych, wtłaczane w „paradygmat”, w tym tekście nieoczekiwanie wracają jakby tylnymi drzwiami (czy przez szafę) i objawiają się jako nasza tożsamościowa tajemnica, niesamowita Słowiańszczyzna, to, co wyparte i stłumione. (Justyna Jaworska, Instytut Kultury Polskiej UW - https://wydawnictwofiltry.pl/).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-7 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Autor

Zawada Łukasz (1984- )

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Budżety rodzinne Konsumpcja (ekonomia) Kreatywne pisanie Miłość Pisarze Podróże

Gatunek

Powieść

To powieść o wielkiej miłości, która – trochę jak w klasycznych romansach, a trochę zupełnie inaczej – nie może się ziścić. Powieść podróżnicza o odkryciu Ameryki, że pieniądze rządzą światem. Powieść encyklopedyczna, odzwierciedlająca intelektualny horyzont właściwy dla naszej kultury. Powieść resentymentalna, pełna żalu, że nie jest komercyjną, dochodową powieścią – i powieścią w ogóle. O niekreatywnym lenistwie. O nonsensie pracy. O nieubłaganej przegranej, która czeka na adeptów literatury i jedynym marzeniu: bogactwie. (Z okładki).

W 2019 roku Łukasz Zawada kupił 73 razy gumy do żucia, 47 razy wino i 26 razy karmę dla psa. Spisowi wydatków duchem z Pereca, w który wczytujemy się z narastającą wstydliwą ochotą, towarzyszą zapis marzeń debiutującego autora bez grosza, ironiczny kurs pisania w formie szkatułkowej, list od wydawcy i komiczna mowa pogrzebowa. Autor dwoi się i troi w kolejnych rolach, a wszystko głównie po to, żeby wciąż na nowe sposoby gadać z nami o literaturze. Wspaniała, szalona i wybitnie gęsta książka, a zarazem diabelsko precyzyjna. (Zofia Król - z okładki).

Zawada opowiada o największym tabu współczesności: pieniądzach. Wydatki to opowieść o tym, że w kapitalizmie są one ukrytym lub jawnym motywem każdej ludzkiej aktywności. Miłość? Nie ma szans na powodzenie, jeśli kapitał początkowy zakochanych nie jest porównywalny. Sztuka? Nawet ta najbardziej śmiała skrycie chciałaby się dobrze sprzedawać. Artysta? Tak naprawdę, o zgrozo!, nie bardzo chciałby umrzeć z głodu. Wydatki to również książka o samym pisaniu, o tym, co to znaczy, że jest się osobą piszącą. Zawada bezlitośnie konfrontuje kolejne mity dotyczące tego zajęcia z kapitalistyczną rzeczywistością, w której najbardziej liczy się najlepiej sprzedający się towar. Kpi także z przemysłu kulturalnego, nie oszczędzając przy tym własnego bohatera. Ta napisana błyskotliwym językiem, skrząca się humorem książka, nawiązująca stylem i stosowanymi w niej technikami do dorobku artystycznego grupy OuLiPo, jest też bowiem opowieścią o rozczarowaniu, o wiecznie niespełnionej obietnicy, którą składa nam system, w jakim żyjemy, a która nieodmiennie okazuje się bez pokrycia. (Nota wydawcy).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Autor

Barba Andrés (1975-) Okrasko Katarzyna

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura hiszpańska

Temat

Dzieci Dżungle i lasy deszczowe Język Społeczności lokalne Szczęście

Gatunek

Powieść

Tytuł oryginału: República luminosa, 2017.

Gdzieś na skraju dżungli, w fikcyjnym miasteczku San Cristóbal nieoczekiwanie pojawia się grupa dzieci w wieku od 9 do 13 lat. Początkowo nic nie robią, po prostu są, wprowadzając niepokój samą swą innością – porozumiewają się w nieznanym języku i prowadzą życie rządzące się niepojętymi dla obywateli San Cristóbal prawami. Dzieci pozbawione opieki dorosłych są brudne, bezdomne i głodne, zdają się jednak szczęśliwe. Ich odrębność, odczuwana jako prowokacyjna, burzy kruchą równowagę zbiorowości. Zaburzona dynamika wspólnoty w konsekwencji prowadzi do tragedii. Wciągająca hipnotycznym rytmem zdań proza Barby porusza fundamentalne – zwłaszcza dzisiaj – kwestie. Co się dzieje ze społeczeństwem, które nie pozwala na twórczy bunt młodych. Jak dobrobyt wpływa na retorykę ksenofobii i wykluczenia. Jaki jest mechanizm powstawania teorii spiskowych i fake newsów. Jak zarządzanie strachem rodzi przemoc. (Nota wydawcy).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Autor

Sedaris David (1956- ) Tarczyński Piotr (1983- ) Dehnel Jacek (1980- )

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura amerykańska

Temat

Humor Pamięć autobiograficzna Rodzina Starzenie się

Gatunek

Opowiadania i nowele

Tytuł oryginału: Calypso, 2018.

Piszę „Sedaris” zarówno o autorze, jak i o bohaterze jego książek, ponieważ jest to zdecydowanie „życiopisanie”; wprawdzie Flaubert mówił „Emma Bovary to ja!”, ale David Sedaris mówi: „David Sedaris to ja!” w sposób zupełnie bezpośredni. Nawet jeśli gdzieś ubarwia, zmienia, podkręca, to całe uniwersum, do którego kompulsywnie powraca w swoim pisaniu, jest uniwersum istniejącym: Hugh (partner-ale-nie-mąż), matka, ojciec, rodzeństwo z rodzinami, praca pisarza, spotkania z czytelnikami, mieszkanie w Paryżu, dom w Normandii, dom w West Sussex, letni dom przy plaży w Karolinie Północnej. Oczywiście można sobie wyobrazić, że jakieś elementy tego życia Sedaris wymyślił i dopisał, ale są one sprawdzalne: jego siostra Amy naprawdę jest słynną aktorką i komiczką, dobiegającego setki ojca można zobaczyć na zdjęciach w necie, podobnie jak angielską śmieciarkę, którą nazwano na cześć Davida. Bez względu zatem na to, jaka część książek Sedarisa jest fikcją, jego intencją jest bez wątpienia, żeby czytelnicy uważali je za reportaż z życia. (Z Posłowia Jacka Dehnela).

„Jestem najważniejszą osobą w życiu niemal każdego, kogo znam, i sporej liczby ludzi, których nigdy nawet nie spotkałem” – rzucił kiedyś David Sedaris i w tej bezceremonialnej szczerości nie ma żadnej przesady. Jego autobiograficzne książki sprzedają się na świecie w milionach egzemplarzy. Sedarisa nie sposób nie lubić – każdy bowiem może się w nim przejrzeć. Ma dar budowania w swoich tekstach intymnej atmosfery i wciągania nas – czytelników – w rozmowy, które prowadzi z członkami rodziny, życiowym partnerem, politycznymi przeciwnikami… (Z noty wydawcy).

Calypso jest jak rodzinne zdjęcie zrobione w najmniej odpowiednim momencie przy użyciu jadowitego flesza, tyleż niefortunne i zabawne, co ostre i prawdziwe. Pisanie Davida Sedarisa ma błyskotliwość i bezczelność stand-upu, jednak to tylko przewrotna forma, w której tym mocniej wybrzmiewa nieznośna ciężkość bytu: miłość, ból, śmierć, strata. To książka pozornie lekka i łatwa, i tak samo złudnie przyjemna. (Dorota Masłowska - z okładki).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Niezniszczalny : Bohdan Pniewski : architekt salonu i władzy / Grzegorz Piątek. - Wydanie II. - Warszawa : Teatr Wielki Opera Narodowa : Filtry, 2023. - 495, [1] strona : fotografie, portrety ; 21 cm.

Autor

Piątek Grzegorz (1980- ) Wicha Marcin (1972- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Temat

Pniewski, Bohdan (1897-1965) Architekci polscy Architektura polska Dwudziestolecie międzywojenne (1918-1939) PRL Polska

Gatunek

Biografia

Dziedzina i ujęcie

Architektura i budownictwo Historia

Bibliografia na stronach 459-472. Indeks.

Zawiera m.in.: Hetman : posłowie / Marcin Wicha.

Bohdan Pniewski był bodaj najbardziej wpływowym architektem w Polsce XX wieku – jego doskonałe relacje z władzą (projektował przede wszystkim gmachy publiczne) zaczęły się już w czasach sanacji i – co może wydawać się zaskakujące – pozostały równie dobre w PRL. Piątek zastanawia się, jak Pniewskiemu udało się zyskać sławę i popularność – czy wystarczył do tego sam talent? (Nota wydawcy).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 71/72 (1 egz.)