Z poetyckich notatek i szkiców w Czeskim zeszycie wyłania się podmiot płci żeńskiej, który jednak wyćwiczył się w byciu mężczyzną, wytrenował w ucieczkach od siebie. Karność, akuratność, perfekcyjne trzymanie się w ramach swojej marki – oto historia tej, którą spętano obsesją kontroli i która sama przejęła kontrolę nad podwładnymi. Czasem jednak idealny wizerunek pęka, a język rozlewa się czarną mazią. Te momenty chwyta w kadr wiersza i ilustracji Kira Pietrek w swojej trzeciej książce poetyckiej. [...] W pierwszej recenzji książki Anna Kałuża zauważa, że Kira Piterek w Czeskim zeszycie: Usiłuje wykorzystać możliwości wyabstrahowanego spojrzenia na całość ludzkiego i nie-ludzkiego świata, ale zarazem chce wejść w sam środek procesów decydujących o kształcie naszego życia i opowiedzieć, jak wywołują lęk przed amorficznością (‘świeżo wylana na bufet/ rychło się zsiadam i podobna jestem/ do galarety’) i skłaniają do decyzji o zgodzie na zaprogramowane reakcje. ‘Być jak inni/ nie być jak inni’”. W rozmowie, jaką przeprowadza w biBLiotece Monika Glosowitz, autorka dodaje: „Próbowałam przepracować mój wstręt, niechęć i pogardę. Jednak próbuję też patrzeć na nie jak na moce, które pozwalają mi zawsze trzeźwo spoglądać na świat. Dla mnie kij ma zawsze więcej niż dwa końce, a do każdego z tych końców podchodzę najpierw z niechęcią i nazbyt rozbudowaną analizą. A może ta niechęć to jest po prostu rozczarowanie?”. Odpowiedź na to pytanie znaleźć można w „Czeskim zeszycie”. (Nota wydawcy - https://www.biuroliterackie.pl/biuletyn/kira-pietrek-czeski-zeszyt/)