SOWA OPAC : Oleska Biblioteka Publiczna

85964

Książka

W koszyku

oceń

Autor

Lupin Sandra Autor

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Młodzież

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Geje Młodzież Uczennice i uczniowie Udawane związki Zakochanie

Gatunek

Literatura young adult Powieść Romans

To wszystko jest udawane, Elliot. Nie zapominaj o tym. Elliot ma osiemnaście lat i grono oddanych przyjaciół. Może nawet zbyt oddanych, bo ich troska o jego życie uczuciowe zaczyna być nieco, hm... irytująca. Zmęczony aranżowanymi randkami z kolejnymi kandydatami na chłopaków Elliot rzuca na odczepne, że już się z kimś spotyka. Teraz przyjaciele koniecznie chcą poznać tajemniczego wybranka jego serca. Problem w tym, że jak na złość nikogo odpowiedniego nie ma na horyzoncie. Zdesperowany Elliot decyduje się na kompletnie szalony ruch - proponuje świeżo poznanemu Nicholasowi, by udawał jego chłopaka. Cóż, czasami najbardziej zwariowane plany okazują się najlepsze. Nicholas się zgadza i od tej pory występują z Elliotem oficjalnie jako para, a nieoficjalnie... Nieoficjalnie też świetnie się dogadują, chociaż ich prawdziwe relacje nie wykraczają poza czysto przyjacielskie. Co obu zainteresowanym wydaje się odpowiadać. Do czasu. (Z okładki).

Sandra Lupin - "lupinpoesy" - na portalu Wattpad znana jako lupinpoesy. Na co dzień pije dużo kawy. Ma obsesję na punkcie dwójki swoich kotów. Urodziła się i mieszka w małej miejscowości w województwie opolskim. Ukończyła technikum ekonomiczne. Wielka fanka „Gwiezdnych Wojen”, uniwersum Marvela, Harry'ego Portera oraz książek Cassandry Clare. Kinomaniaczką. Lubi słuchać muzyki, jeździć na rowerze i, rzecz jasna, czytać książki. Kocha wszystko co ma smak mięty z czekoladą. W wolnych chwilach siedzi pod kocem, snując nowe historie dla swoich Czytelników. (Nota wydawcy).

Zrobiłem trzy gorące czekolady, po czym sam je zaniosłem, ponieważ Sophie, pracująca ze mną dziś na zmianie, musiała wyjść nieco wcześniej. Kiedy wróciłem na swoje miejsce, oparłem się o ladę i z zaciekawieniem zacząłem przyglądać się blondynowi. Był naprawdę bardzo ładny. Ślicznie się uśmiechał, miał też bardzo przyjemny głos. Cóż, wydawał się naprawdę fajnym chłopakiem, więc może… Och, Elliot, chyba znalazłeś swojego chłopaka. W pewnym momencie koleżanki uroczego blondyna pożegnały się z nim i wyszły z kawiarni, przez co został sam. Uznałem, że to dobra okazja, żeby do niego podejść, tym bardziej że dwójka pozostałych klientów wyszła zaraz po dziewczynach. Chłopak uśmiechnął się nieśmiało, widząc, że się do niego zbliżam. [...] - Powiedziałem im, że od miesiąca się z kimś spotykam, i oni teraz chcą go poznać. Mam czas do soboty, żeby znaleźć sobie jakiegoś chłopaka… — Zacząłem bawić się solniczką, która stała na środku stołu. — Wiesz, po prostu chcę, żebyś poszedł ze mną na imprezę, potem kilka razy się spotkał i tyle. Rozstaniemy się, powiem, że na razie mam dość związków i na jakiś czas dadzą mi spokój. Jakkolwiek zdesperowanym się wydaję… Proszę, Nicholas. Tylko kilka spotkań i masz mnie z głowy. — Zakończyłem i zacząłem wyczekująco wpatrywać się w chłopaka, który wyglądał, jakby analizował sobie wszystko, co powiedziałem, a ja po prostu miałem nadzieję, że się zgodzi. (Fragment).

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3YA (1 egz.)

Recenzje:

Elliot ma dość przyjaciół, którzy próbują go z kimś zeswatać. Podczas jednej z takich rozmów oświadcza, że już się z kimś spotyka, co oczywiście jest nieprawdą. Gdy w pracy widzi przy stoliku przystojnego nieznajomego, postanawia zaryzykować. Prosi go, by poudawał jego chłopaka. Nicholas zgadza się, chociaż jest zaskoczony pomyłem Elliota. Czy ich plan wypali?
You got me Sandry Lupin to powieść młodzieżowa, w której głównym bohaterem i narratorem jest osiemnastoletni Elliot. (...) Ponieważ to on opowiada swoją historię, narracja ma młodzieżowy, lekki styl, sporo też pojawia się myśli głównego bohatera, co jeszcze lepiej pozwala poznać jego uczucia i niepokoje.
Fabuła nie jest zbyt skomplikowana. Elliot i Nicholas udają parę, mimo że praktycznie się nie znają. Są przekonujący w swoich rolach, zaczynają się też lubić. Ich fałszywy związek ma pomóc Elliotowi, który nie chce, by przyjaciele ciągle próbowali go na siłę wyswatać. Chłopak nie ma ochoty umawiać się na randki, nie czuje presji, by z kimś być. Dlatego wpada na pomysł, że zaczepi przystojnego nastolatka i poprosi, by ten chwilę poudawał jego partnera.
Zaskoczeniem było to, jak Nicholas szybko się zgodził i jak bardzo zaangażował w tę fałszywą relację. Nie miał problemu z bliskością, a jego pokazy czułości były pełne pasji. Elliot czuł się skołowany, bo nie spodziewał się takiego obrotu spraw. Jednak gdy byli z dala od znajomych, starali się zachowywać normalnie, nie jak para. Cały czas miałam jednak wrażenie, że sami sobie zaprzeczają – niby w żartach nazywali się w wiadomościach „swoimi” chłopakami, a przekomarzania sprawiały, że podczas czytania miałam wrażenie, że są naprawdę uroczy. Rozmawiali też ze sobą o trudnych sprawach. Narodziła się miedzy nimi relacja oparta na przyjaźni, co bardzo mi się podobało.
Na plus wychodzi oddanie emocji głównych bohaterów – dla obu był to pierwszy związek, więc nie czuli się w nim na początku pewnie. Elliot ciągle zastanawiał się, czy Nicholas na pewno go lubi. To wypadło naturalnie i dobrze było oddane w pozycji. Czasem jednak, czytając, miałam poczucie, że są momenty, gdy bohaterowie zachowują się nieco dziwnie, ale można im to wybaczyć ze względu na wiek. Jednym z przykładów jest chociażby moment, w którym Elliot ucieka, zamiast skonfrontować się z partnerem. Trzeba jednak szczerze przyznać, że bohaterowie w większości przypadków nie boją się trudnych rozmów i tematów. Są w tej pozycji też momenty, w których nie brakuje namiętności, a czytelnikowi może się od nich zrobić gorąco.
Głównym wątkiem w powieści jest miłość, jednak autorka nie zapomniała o dodatkowych motywach w tle. Mamy między innymi trudną relację Elliota i jego ojca, która została tu zaprezentowana. Jest też wątek przyjaźni, który w przypadku obu bohaterów ma ogromne znaczenie. Dodajmy do tego mniejsze i większe dramaty obecne w życiu każdego nastolatka i otrzymamy zaplecze dla relacji Elliota i Nicholasa.
Styl powieści jest lekki i młodzieżowy – przez narrację i usposobienie głównego bohatera. Czy to dobrze, czy to źle – zależy, jakie pozycje lubicie czytać. Mnie czasem drażniło, gdy Elliot zwracał się do czytelnika, bo nie pasowało mi to do reszty narracji. Czasem też dziwiły mnie wulgaryzmy, które pojawiały się w treści. Ogólnie jednak miałam wrażenie, że tekst wypada naturalnie, jakbym słuchała kogoś znajomego, kto opowiada mi o tym, co u niego słychać.
You got me to powieść dla młodzieży z wątkiem romantycznym. Nie jest to może nic odkrywczego, bo motyw udawanego związku jest dość często wykorzystywany w tego typu literaturze, ale czyta się lekko i szybko.